منتخبان ششمین اشکواره ملی فرهنگی هنری حسینی درآمل تجلیل شدند
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۱۷۶۳۵
ایسنا/مازندران ششمین اشکواره ملی فرهنگی هنری حسینی درشهرستان آمل با حضورحسینی معاون پارلمانی رییس جمهوری و تجلیل و تقدیر از برگزیده های این اشکواره به پایان رسید.
ششمین اشکواره حسینی شامگاه سه شنبه ۲۸ شهریور ماه با تجلیل از برترین‌ها به پایان رسید. در این اشکواره حدود ۱۳۰۰ هنرمند و فعال فرهنگی از کشورهای ایران، ترکیه ، سوریه، افغانستان و عراق حدود ۳۳۰۰ اثر در ۶ بخش رسانه، تئاتر خیابانی، عکس، شعر، کودک و نوجوان و داستان با موضوع امام حسین(ع) و مدافعان حرم به دبیرخانه این اشکواره در شهرستان آمل ارسال کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این اشکواره روز ۱۶ شهریور در آستان مقدس امامزاده ابراهیم(ع) آمل شروع به کار کرد وپ س از اکران آثار منتخب بخش های مختلف برای شهروندان در شهرهای آمل، نور و بابل ۲۸ شهریور ماه به کار خود خاتمه داد.
اسامی برگزیدگان در بخش رسانه، گزارش:
رتبه اول: محبوبه فرامرزی از روزنامه شهرآرا- استان خراسان رضوی
رتبه دوم: فائزه قره پور از خبرگزاری ایسنا- استان آذربایجان شرقی
رتبه سوم: عاطفه اسماعیل منش از خبرگزاری فارس- استان خوزستان
شایسته تقدیر: سعیده دبیری نژاد از روزنامه دریا- استان هرمزگان
سرمقاله و یادداشت:
رتبه اول: علی ابراهیمی گتابی از خبرگزاری بسیج- استان مازندران
رتبه دوم: غلامرضا بنی اسدی از روزنامه شهرآرا- استان خراسان رضوی
رتبه سوم: رقیه توسلی تالارپشتی از پایگاه خبری چامه شمال- استان مازندران
مصاحبه و گفتگو:
رتبه اول: در این بخش هیأت داوران هیچ اثری را شایسته دریافت رتبه اول ندانستند.
رتبه دوم: سمیه مصور از خبرگزاری ایمنا- استان اصفهان
رتبه سوم: امید حسینی نژاد از روزنامه شهرآرا- استان خراسان رضوی
داستان کوتاه:
رتبه اول: مریم خراسانی مطلق از استان خراسان رضوی (مشهد مقدس) با داستانی به‌نام "بی خوابی"
رتبه دوم: زهرا فهیمیان از استان مازندران(بابل) با داستانی به‌نام "حلیم نذری"
رتبه سوم: مسعود صفری از استان اصفهان با داستانی به‌نام "سخت ترین نقش دنیا"
دو شایسته تقدیر و یک اثر شایسته تقدیر، عابدین زارع از استان فارس، با داستانی به نام "قاصدکی در دست باد"
اثر شایسته تقدیر: مصطفی توفیقی از استان خراسان رضوی (مشهد مقدس) با داستانی به نام، "آبتین"
برگزیدگان تئاتر خیابانی:
در بخش کارگردانی: کسی حائز رتبه نشده است.
رتبه دوم رها شکوهی برای نمایش "یحیی و ترلان"
رتبه سوم سما کابلی برای نمایش "خاک شیرین"
بازیگر زن:
کسی حائز رتبه اول نشده است.
رتبه دوم رها شکوهی برای نمایش "یحیی و ترلان"
رتبه سوم معصومه عموری برای نمایش "به نام پدر"
بازیگر مرد:
رتبه یک سید محمد موسوی برای نمایش "خاک شیرین"
رتبه دوم محمدمهدی شریف برای نمایش "خاک شیرین"
رتبه سوم غلامرضا جوکار برای نمایش "به نام پدر"
تقدیر:
رتبه یک سید اسماعیل حسینی برای نمایش "پایان در شروع نقطه صفر"
دوم موسی مرادی برای نمایش سراب
طرح و ایده:
برگزیده : سید مهرداد کاوسی حسینی برای نمایش "طومار آب"
در بخش موسیقی:
کسی حائز رتبه اول نشده است.
رتبه دوم ایمان سلیح برای نمایش "به نام پدر"
رتبه سوم نامی ایمن برای نمایش "یحیی و ترلان"
طراحی و فضاسازی؛
رتبه برگزیده، رها شکوهی برای نمایش "یحیی و ترلان"
بخش پوستر
برگزیده سید مسعود ساداتی برای نمایش "خاک شیرین"
نگاه ویژه به جهت پرداختن به مسائل و مشکلات زنان جامعه به نمایش من یک زنم به احترام حسین پور
کودک و نوجوان
در بخش پادکست،
رتبه اول صدف صفری نفر اول_ابتدایی
رتبه دوم آویسا نیاکانی_نفر دوم ابتدایی
رتبه سوم سارا خسروانی_ ابوالفضل فتاحی_ فاطمه زهرا امامی نفر سوم مشترک_ابتدایی
رتبه چهارم آناهیتا علیپور شایسته تقدیر
در مقطع متوسطه اول :
محدثه نقی تبار_ اول
زهرا حق پناه_ دوم
شیوا نصیری و هستی ذوالفقاری رتبه سوم مشترک
ثنا فضلی شایسته تقدیر
قصه گویی در مقطع ابتدایی
فریماه علیزاده_ نفر اول
فاطمه رسولی ملکشاه_ نفر دوم
پرنیان نورانی_ سوم
هانیه صالحی_ شایسته تقدیر
مقطع متوسطه اول
محمد مهدی مرادی _ نفر اول
ستاره تقی تبار_ دوم
باران رضایی زاده و السا یزدانیان سوم مشترک
رشته گزارشگری در مقطع ابتدایی
رتبه برتر نداشت
هانیه پور علی_ دوم
آرزو ادبی و ماهان حسنی_ سوم مشترک
مقطع متوسطه اول
فاطمه اشکارگر_ نفر اول
معصومه باوندی_ نفر دوم
سونیا کاظمی_ نفر سوم
معراج زارع _شایسته تقدیر
رشته شعر و دکلمه: مقطع ابتدایی
تبسم قربانی نفر اول
بهنیا رضایی_ دوم
ضحا سیف الله پور، نازان علیپور، فاطمه پاشا زانوسی_ به طور مشترک رتبه سوم
نیایش رضاپور_ شایسته تقدیر
متوسطه اول:
همتا ذبیحی_ نفر اول
زهرا مهدی نژاد_ نفر دوم
هستی فتاحی_ ترنم سمیعاتبار_ سوم مشترک
برگزیده های بخش عکس :
مجید خالقی مقدم از اردبیل نفر اول
جاوید خدمتی از اردبیل نفر دوم
ساسان جوادنیا از تالش نفر سوم
زهرا استادزاده از قم شایسته تقدیر
محسن کابلی از گرگان شایسته تقدیر
داریوش منصوری از آمل شایسته تقدیر
بخش شعر:
نفر اول حسن خسروی وقار از قم
نفر دوم مریم خراسانی مطلق از مشهد
نفرسوم عاطفه جوشقانیان از قم
بخش ویژه بومی مازندران:
رتبه اول حسین کاظمی از محموداباد
رتبه دوم افسر امیرصادقی از آمل
رتبه سوم اقدس خیرالله پور
نوجوان شاعر شایسته تقدیر: آناهیتا صالحی
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: منطقه مازندران شهرستان آمل استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری استانی ورزشی استانی علمی و آموزشی استانی سیاسی خراسان شمالی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری استان خراسان رضوی داستانی به نام شایسته تقدیر ابتدایی رتبه برای نمایش متوسطه اول سوم مشترک خاک شیرین رتبه اول رتبه سوم رتبه دوم نفر دوم نفر اول
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۱۷۶۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
من خلبان نیستم رسکیومن ارتشم! از سرهنگ بازنشسته هوانیروز ارتش تا عمو کاووس «نون خ»
همشهری آنلاین-مهناز عباسیان: نمی‌دانم چرا شماره تلفن همراهش را «عمو کاووس» ذخیره کردم. عمو کاووس مجموعه تلویزیونی نون خ که با لهجه شیرینش، آنقدر باورپذیر نقش یک ریش‌سفید بانفوذ و البته شوخ‌طبع و مهربان را خوب بازی کرده که حالا برای خیلی‌ها تبدیل به یک عمو شده است. فارغ از بازی جذاب و دیدنی ماشاءالله وروایی در این سریال پربیننده، آنچه امروز ما را برای هم‌صحبتی با او ترغیب کرده فقط پیشینه هنری او نیست. وروایی سرهنگ و مهندس پرواز بازنشسته هوانیروز ارتش است و در سال‌های دفاع‌مقدس خوش درخشیده است.
**
هفته روز پیش روز ارتش بود. ضمن تبریک این روز به شما، برای ما بگویید چطور مسیر زندگی یک سرهنگ بازنشسته هوانیروز ارتش به دنیای هنر و بازیگری کشیده شده است؟من هم سلام و تبریک جانانه‌ای به همه ارتشی‌های سرافراز، مرزداران نکونام و جنگاوران دلاور دارم. سال۱۳۴۷ وارد عرصه نظامی شدم و البته قبل از آن دستی بر آتش داشتم و یکی از شاگردان فعال آتش تقی‌پور نازنین بودم که خدا حفظشان کند. ایشان آن زمان مسئول تئاتر کرمانشاه بود؛ البته کنار هنرمندان دیگری همچون آقایان هواس پلوک، خندان و زندی خسرو شهراز، داریوش گراوندی و قلندرلکی که تئاتری‌های دیار ما بودند، شاگردی می‌کردم. به هرحال عرصه نمایش را برای مردم شلوغ می‌کردیم و به دل همه هم می‌نشست.
از زمانی که وارد ارتش شدم در آنجا هم باز یک واحد هنری بود که مسیر فعالیت‌های تئاتری مرا تسهیل کرد. نمایش‌های خوبی برای خانواده‌های ارتشی برگزار می‌کردیم که دستاورد خوبی هم داشت. بعد از انقلاب هم واحدهای عقیدتی سیاسی، مسئولیت بخش هنری را داشتند و ما که دیگر تجربه‌ای در این زمینه داشتیم، گروه نمایش خوبی را به راه انداختیم. بیشتر هم نمایش‌های طنز بود تا خانواده‌های محترم ارتشی‌ها واقعا لذت ببرند و خوش باشند. در دوران دفاع‌مقدس هم برای سربازان و نیروهای رزم نمایش‌هایی برای افزایش روحیه در خط مقدم داشتیم.
بله در مناطق جنگی و در سوله‌های بزرگی که می‌شد برای اجرای نمایش از آنها استفاده کرد برای رزمندگان دلاور نمایش‌های روحیه‌ساز برگزار می‌کردیم و هم ما و هم رزمنده‌ها لذت می‌بردند. جالب اینجا بود که یگان‌های خط مقدم از گروه‌های نمایشی دعوت می‌کردند برای سربازان و حتی درجه‌داران نمایش اجرا کنیم. باعث افتخار بود برای عزیزانی که مدت‌ها از خانه و خانواده دور بودند تا از نوامیس و خاک میهن دفاع کنند، لحظات خوشی را فراهم کنیم. خدا حفظشان کند این عزیزان را و آنهایی هم که به شهادت رسیدند یادشان گرامی است. اگر ما آرامش و آسایشی داریم زیر سایه شهدای گرانقدر است.
دنیای خشک و نظام‌مند ارتش با حال و هوای هنری بازیگری تداخلی نداشت؟به هر حال ارتشی‌ها برحسب ضوابط و کارهای آیین‌نامه‌ای باید مقررات را بجا بیاورند که خودش فریضه است. حالا نه به آن خشکی خشک، ولی یک روحیه خاصی دارند. ما زمانی که به سمت کار هنری می‌آمدیم علاوه بر اینکه فعالیت هنری، زیبایی و لطافت خودش را داشت، ما هم مقداری چاشنی هنری به آن اضافه می‌کردیم تا کار به دل بیننده و حتی شنونده‌های رادیویی بنشیند.
روزگار ما نظامیان به‌خصوص نظامیان قدیمی به‌ویژه در سال‌های دفاع‌مقدس پر از خاطره است. اصلا انسان موجودی است که با خاطره زندگی می‌کند و آنچه از ما به یاد می‌ماند، خاطره است. خاطره‌ای شیرین از مناطق عملیاتی دارم. من هرازچندگاهی به پیاده‌نظام می‌رفتم و با عزیزانی که در سنگرها بودند، همکاری داشتم. بیشتر اوقات دیده‌بان بودم و احیانا اگر درگیری‌ای شکل می‌گرفت، من هم مثل همه آنها دفاع می‌کردم. یک‌بار که پست نگهبانی به ما محول شده بود، یک پتو را ۴تا کردیم و بالای سنگر گذاشتیم و از سوراخ سنگر داشتیم بیرون را نگاه می‌کردیم. از قضا تابستان بسیار گرم و سنگر ما روباز بود. شب که نشسته بودم و دیده‌بانی می‌دادم یک دفعه احساس کردم آب زیادی به سمت من پاشیده شد. برگشتم دیدم کره الاغی که از ده بالا رهاشده بود از پشت سنگر در حال عبور بوده و آب دهانش را به سمت من پرت کرده است. چون من آن لحظه فقط توجهم به محور نگهبانی و مسیر دشمن بود، متوجه این الاغ نشده بودم. همسنگران من همگی خواب بودند و وقتی متوجه شدند، کلی خندیدیم. این کره الاغ کلی آن شب تا صبح حال و هوای ما را عوض کرد.
اما خاطره تلخی که همیشه روح و جانم را به درد می‌آورد و اسفناک است، بمباران شیمیایی روستای بان‌زرده کرمانشاه و حلبچه عراق بود که من در این عملیات‌ها حضور داشتم. از نزدیک دیدم که این مواد شیمیایی چه بر سر مردم بی‌پناه آورد. این بمب‌های شیمیایی را که کشورهای غربی به صدام داده بودند، فقط در فیلم‌ها دیده بودم. روزی بود که عروس و دامادی همراه تعداد زیادی از اقوام‌شان می‌خواستند در ادامه مراسم عروسی، خودشان را به امامزاده برسانند و کلی آدم برای تبریک و شادباش دورشان جمع شده بودند که دسته‌جمعی شیمیایی شده و به طرز فجیعی روی زمین افتاده بودند. من هنوز هم کابوس آن صحنه‌ها را می‌بینم.
شخصیت کاووس در قسمت اول شکل گرفت. تعداد نامزدها برای این شخصیت زیاد بود و قرعه به نام حقیر درآمد. شخصیت نظامی قدیمی و بزرگ آبادی که همه از او حساب می‌برند. با کمک آقای کارگردان، سعید آقاخانی تمام تلاشم را کردم تا عمو کاووسی باشم که به دل همه مردم بنشینم که خوشبختانه در این چند فصل که پخش شد، همه با او ارتباط گرفتند و دوستش دارند.
سریال نون خ امسال تمرکز بیشتری بر نمایش فرهنگ اقوام مختلف ایرانی دارد. کمی برایمان از تنوع فرهنگ و اقوام ایرانی و لزوم نمایشش در قاب رسانه بگویید.ما تاریخ و اقوام بسیار جذاب، زیبا و دوست‌داشتنی‌ای داریم. هر گروه از اقوام ایرانی آداب و آیین‌های خاص خود را دارند و باید به مردم شناسانده شوند. باید در تولیدات فرهنگی از همه اقوام ایرانی حرفی به میان بیاید و تلویزیون جمهوری اسلامی ایران به این موارد بیشتر بپردازد؛ چنانکه امسال نویسنده سریال، امیر وفایی نازنین نوشته خود را به سمت فرهنگ و اقوام استان پهناور سسیستان و بلوچستان برد. ما وقتی با این اقوام روبه‌رو شدیم، دیدیم که چقدر با فرهنگ اقوام کشورمان بیگانه‌ایم و اطلاعات کمی درباره‌شان داریم. هنرمندان و دست‌اندرکاران فرهنگی باید از این ظرفیت‌ها (تنوع فرهنگ و اقوام ایرانی) بهره ببرند. البته ناگفته نماند برای اقوام کار کردن، راه رفتن روی لبه تیغ است. چند وقت پیش مهدی فرجی، تهیه‌کننده سریال پاسخگوی سوء‌تفاهمی بود که برای برخی از مردم کرمان پیش آمده بود. باید به زیبایی و با اطلاعات کافی و وافی به مسئله اقوام پرداخته شود و خدایی ناکرده حرمت آنها شکسته نشود و به زیبایی و با کمالات خاص به همه دنیا معرفی شوند. سریال‌هایی که از ظرفیت‌های فرهنگی کشور و موضوعات مبتلابه جامعه، گستردگی جاذبه‌های جغرافیا، لباس و... بهره ببرند، ماندگار می‌شوند. سریال تلویزیونی نون‌خ هم از جذابیت‌های فرهنگی و قومی بهره می‌برد.
دقیقا. جا دارد از نویسنده این سریال، امیر وفایی تشکر کنم؛ چون همه شخصیت‌ها و کل داستان متعلق به ذهن امیر است. نویسنده به زیبایی می‌نویسد و شخصیت‌پردازی می‌کند و ما بازی می‌کنیم. خاطرم هست در فصل دوم سریال چند دیالوگ برای من خیلی آشنا بود. از اصطلاحاتی که در افسانه‌های دیار ما رونق داشت، استفاده شده بود که این بسیار ارزشمند است. نون خ در ابتدا ماحصل تراوش‌های فکری و قلم نویسنده است که با کارگردانی حرفه‌ای به دل مردم نشسته است.
نون‌خ ۵سریالی خوش‌ساخت، اما سخت است؛ لوکیشن‌های سخت و پرخطر و مسافت زیاد و سفر. از سختی‌های کار در این زمینه بگویید.سریال‌هایی که در سفر ساخته می‌شوند، واقعا سخت هستند و من به همه عوامل به‌ویژه به مدیر تصویربرداری، امیر معقولی و تیم ظفرمندش دست‌مریزاد می‌گویم. وقتی از جذابیت و موفقیت سریالی حرف می‌زنیم، حیف است از عوامل آن تشکر نکنیم. گروه صدابردار، گریمور، طراح صحنه و تدارکات و همه و همه برای ساخت سریال در استانی دور که آداب سخنگویی و مرام و مسلک خاص دارند، تلاش کردند. در رأس آن هم که مدیریت همه کارها با استادم سعید آقاخانی بوده است؛ البته که تهیه‌کننده مجموعه مهدی فرجی هم مثل همیشه همه زحمات را بر دوش کشیدند. از همین جا به همه بازیگران بومی این سرزمین هم خداقوت می‌گوییم. ما این سختی را به جان و دل پذیرفتیم تا به جان همه مردم ایران بنشیند.
بازخورد مخاطبان چگونه بود؟تاجایی که دوستان عزیز اطلاع دارند شاید بگویم بازخورد نون خ هماورد و رقیبی نداشته است. این را صادقانه می‌گویم؛ نه اینکه چون بازیگر این سریال هستم. به‌ویژه در دیار غرب کشور شامل استان‌های کردستان، ایلام، همدان لرستان و حتی عشایر سرافراز با دل و جان پذیرفتند که نون خ چقدر دلنشین است و با خانواده‌ها پای تماشای این سریال نشستند و حتی چند نوبت آن را تماشا کردند.
کمی از خانواده‌تان برای ما بگویید. خانواده‌تان هم اهل هنر هستند؟ واکنش آنها از نقش‌آفرینی عمو کاووس چیست؟بله. خانواده بنده یک خانواده هنردوستند که البته دستی هم بر سینما، موسیقی، کارهای نمایشی داشته‌اند و دارند. گهگاهی می‌نشینیم و با بچه‌ها درباره چالش‌های شخصیت عمو کاووس صحبت می‌کنیم و رهنمودهایی می‌دهند.
کوتاه از ماشاءالله وروایی
کار هنری در ارتش تا جبهه
ماشاءالله وروایی متولد سال۱۳۲۹ در کرمانشاه است. او رسکیومن(سرمتخصص نجات هوایی) و سرهنگ بازنشسته هوانیروز ارتش بوده و از نوجوانی در نمایش‌های دبیرستانی فعالیت داشته و بعد از ورود به ارتش در دانشگاه افسری نیروی هوایی تحصیلات خود را گذرانده است. وی کار خود را در کادر پرواز و در کارهای نمایش و هنر آغاز کرده‌است. همزمان دوره‌های رنجر، کوهستان، دوره دریا، باتلاق و جنگل را گذرانده و کماندو شده است. او در دوران دفاع‌مقدس با کمک همکارانش در جبهه‌ها برای رزمنده‌ها نمایش اجرا می‌کرده و بعدها برای شبکه‌های استانی کرمانشاه، ایلام و کردستان کارهای طنز انجام داده است. اوج هنرنمایی‌اش هم مجموعه نون خ به‌عنوان عمو کاووس است. ناگفته نماند با اتمام نون‌خ۲ یوسف قربانی، فرمانده وقت هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران، از او به‌خاطر بازی در این سریال تشکر و قدردانی کرد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»